پيامهاي اتاق
+
بعضي آدم ها ،
انگار چوبِ خشک اند !
تا عصباني مي شوند ،
آتش مي گيرند
و همه جا را دود آلود مي كنند
همه جا را تيره و تار مي كننداشکِ آدم را جاري مي کنند... مابعضي ها اين طور نيستند!مثلِ عودند..وقتي يک حرفي ميزني که ناراحت مي شوندوآتش مي گيرند،بويِ جوانمردي وانصاف مي دهندوکتمامِ تلاششان رامي كنندكه تو راآزُرده خاطر نكنند..اين است که مي گويند:"هر کس راكه مي خواهي بشناسي،در وقتِ عصبانيت وخشم بشناس!